Δεκέμβρης και πέφτει στο τραπέζι η ιδέα για μίνι χριστουγεννιάτικη απόδραση στην Αράχωβα. Πρωτότυπη ιδέα, που έχουν κάθε χρόνο και πολλοί ακόμα Έλληνες και προφανώς η αναζήτηση καταλύματος ήταν άκαρπη. Ή σχεδόν.. Γιατί ενώ τα διάφορα booking sites δεν έβγαζαν καταλύματα με διαθεσιμότητα στην περιοχή, το booking μας πρότεινε να "ξενιτευτούμε" λίγο παραπέρα, μέχρι την Αντίκυρα όπου και υπήρχε διαθεσιμότητα.
Η περιοχή μας ήταν άγνωστη, αλλά μια σύντομη αναζήτηση στον φίλο μας τον Γούγλη μας έπεισε να το τολμήσουμε! Παραθαλάσσια περιοχή, περιτριγυρισμένη από βουνά και σε απόσταση μισής ωρίτσας από την Αράχωβα.
Επίσης μπορεί κανείς να απολαύσει καφεδιά μπροστά στη θάλασσα (οι παραθαλάσσιες καφετέριες περικλείουν τα εξωτερικά τραπεζάκια) καθώς και να βολτάρει στις γειτονικές περιοχές των Άσπρων Σπιτιών και του Αγίου Ισιδώρου.
Για τους καλοκαιρινούς μήνες, οι παραλίες της Αντίκυρας και του Αγίου Ισιδώρου μας
φάνηκαν πολύ όμορφες, και παρατηρήσαμε και beach-o-bar-α που λογικά λειτουργούν την περίοδο εκείνη.
Τέλος, όπως ανέφερα και πιο πάνω, η περιοχή είναι καλό εξορμητήριο για τις τριγύρω πιο γνωστές περιοχές του Διστόμου, της Αράχωβας κλπ. Φεύγοντας από την περιοχή (ή πριν την άφιξή σας!), σίγουρα μην παραλείψετε να περάσετε από τη Λιβαδειά η οποία, πέρα από το φημισμένο σουβλάκι, έχει και τις καταπράσινες, γραφικότατες πηγές της Κρύας.
Ανοιχτή βρήκαμε την ψαροταβέρνα (no worries, δεν είναι exclusively *ψαρο*ταβέρνα!) του Βαλαούρα. Επέλεξα ριζότο μανιταριών και η κοιλίτσα μου με ευγνωμονούσε για αυτή την επιλογή! Πραγματικά τα φαγητά ήταν πεντανόστιμα και ο χώρος πολύ προσεγμένος.
Δοκιμάσαμε επίσης ψαρονέφρι με πουρέ γλυκοπατάτας και πράσινη σαλάτα με πορτοκάλι. Ο ουρανίσκος μας έκανε πάρτυ.
Που μείναμε
Στην περιοχή είδαμε να υπάρχουν ~4-5 ξενοδοχεία.
Μείναμε στο Antikyra Beach Hotel, που βρίσκεται στην αρχή του χωριού.
Στα συν του συγκαταλέγουμε την ωραία θέα, την ησυχία (τα μαγαζιά ξεκινούν λίγα μέτρα παραπέρα), την πολύ κοντινή του απόσταση από το "κέντρο", τα καλά στρώματα και το άνετο δωμάτιο.
Στα πλην του την όχι και τόσο καλή ηχομόνωση, κάτι που βέβαια δικαιολογείται από την παλαιότητα των κτιρίων της περιοχής.
Η περιοχή μας ήταν άγνωστη, αλλά μια σύντομη αναζήτηση στον φίλο μας τον Γούγλη μας έπεισε να το τολμήσουμε! Παραθαλάσσια περιοχή, περιτριγυρισμένη από βουνά και σε απόσταση μισής ωρίτσας από την Αράχωβα.
Τι είδαμε, τι κάναμε
Η περιοχή το χειμώνα προσφέρεται για ήρεμη, παραθαλάσσια βόλτα, τόσο την ημέρα στο γραφικό κόλπο με τον φάρο, όσο και το σούρουπο που ο ήλιος δύει πίσω από το βουνό και σχηματίζει ουρανό για πίνακα.Ο φάρος |
Ηλιοβασίλεμα |
Επίσης μπορεί κανείς να απολαύσει καφεδιά μπροστά στη θάλασσα (οι παραθαλάσσιες καφετέριες περικλείουν τα εξωτερικά τραπεζάκια) καθώς και να βολτάρει στις γειτονικές περιοχές των Άσπρων Σπιτιών και του Αγίου Ισιδώρου.
Για τους καλοκαιρινούς μήνες, οι παραλίες της Αντίκυρας και του Αγίου Ισιδώρου μας
φάνηκαν πολύ όμορφες, και παρατηρήσαμε και beach-o-bar-α που λογικά λειτουργούν την περίοδο εκείνη.
Τέλος, όπως ανέφερα και πιο πάνω, η περιοχή είναι καλό εξορμητήριο για τις τριγύρω πιο γνωστές περιοχές του Διστόμου, της Αράχωβας κλπ. Φεύγοντας από την περιοχή (ή πριν την άφιξή σας!), σίγουρα μην παραλείψετε να περάσετε από τη Λιβαδειά η οποία, πέρα από το φημισμένο σουβλάκι, έχει και τις καταπράσινες, γραφικότατες πηγές της Κρύας.
Food, glorious food
Λόγω ημερών, δεν λειτουργούσαν και πολλές ταβέρνες.Ανοιχτή βρήκαμε την ψαροταβέρνα (no worries, δεν είναι exclusively *ψαρο*ταβέρνα!) του Βαλαούρα. Επέλεξα ριζότο μανιταριών και η κοιλίτσα μου με ευγνωμονούσε για αυτή την επιλογή! Πραγματικά τα φαγητά ήταν πεντανόστιμα και ο χώρος πολύ προσεγμένος.
Δοκιμάσαμε επίσης ψαρονέφρι με πουρέ γλυκοπατάτας και πράσινη σαλάτα με πορτοκάλι. Ο ουρανίσκος μας έκανε πάρτυ.
Που μείναμε
Στην περιοχή είδαμε να υπάρχουν ~4-5 ξενοδοχεία.
Μείναμε στο Antikyra Beach Hotel, που βρίσκεται στην αρχή του χωριού.
Στα συν του συγκαταλέγουμε την ωραία θέα, την ησυχία (τα μαγαζιά ξεκινούν λίγα μέτρα παραπέρα), την πολύ κοντινή του απόσταση από το "κέντρο", τα καλά στρώματα και το άνετο δωμάτιο.
Στα πλην του την όχι και τόσο καλή ηχομόνωση, κάτι που βέβαια δικαιολογείται από την παλαιότητα των κτιρίων της περιοχής.